Veteriner evimize hoş geldiniz

 

 

  

 

 

 

 Sinyal ve anamnez

 

 Yorkshire terrier, 4 yaşında, sağlam erkek Servikal omurgada ağrıyla başvurdu

 

 Daha fazla açıklama sağlamak için aşağıdaki röntgenler çekildi:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Röntgen açıklaması

 

 Servikal omurganın nötral ve hafif fleksiyon pozisyonlarındaki mediolateral radyografileri C1 ve C2 vertebral gövdelerinin dorsal laminaları arasındaki açı, nötr ve fleksiyondaki görüntülerde farklıdır ve fleksiyondaki görüntülerde atlantoaksiyal örtüşme önemli ölçüde kısalmıştır (atlantoaksiyel örtüşme yaklaşık Kırınıma uğramış görüntülerde -1,4 mm ve nötr konumda +1,5 mm):

   

 

 Yan görünümlerde dens ekseni arkaya doğru kaymıştır, ancak bunun dışında sağlamdır ve displazi belirtileri yoktur.

 

 Teşhis

 

 Atlantoaksiyel subluksasyon/Atlantoaksiyel instabilite

 

 çıkış

 

 İnce kesit T1 ve T2 sekanslarla yapılan MR incelemesinde dens ekseni bölgesinde transvers bant tespit edilemedi.Dens ekseninin dorsal yer değiştirmesi nedeniyle fokal dorsal yer değiştirme ve ventral bası söz konusudur. Miyelon ayrıca dens ekseninin dorsalinde fokal T2W -hiperintens olarak gösterilmiştir, bu durum ödem, kanama veya kronik gliosis ve Wallerian dejenerasyonunu gösterebilir.

 

 

  

 

 

 Örneklemek gerekirse, sağlıklı bir karşılaştırma çekimi:

 

 Sıradışı bir köpeği örnek olarak kullanarak kraniyal servikal omuriliğin normal seyri ve dens ekseninin normal pozisyonu

 

 

 

  

 

 tartışma

 

 Konjenital atlantoaksiyel instabilite/subluksasyon, Yorkshire Teriyerleri, Oyuncak Kanişler ve Chihuahualar gibi küçük köpek ırklarında daha yaygındır, ancak bazen büyük köpek ırklarında ve kedilerde de ortaya çıkabilir.Semptomlar ortalama 21,3 aylıkken başlar ve aşırı derecede aşırı şiddet ile karakterize edilir. Omurganın atlantoaksiyel ekleminin fleksiyonu, eksenin atlasa göre dorsal subluksasyonuyla sonuçlanır ve omuriliğin ventral kompresyonuna neden olabilir Semptomlar akut veya kademeli olabilir ve ataksili veya ataksisiz hareket sırasında ağrıdan kuadriplejiye, solunum durması ve ölüme kadar değişebilir. en ağır vakalardaEn yaygın İnstabilitenin nedenleri, atlantoaksiyal eklem, enine bağ ve dens ekseni bölgesindeki anormal şekilde gelişmiş kemikler ve bağlardır.

 

 terapi

 

 Konservatif tedavi genellikle splintlemeyi, servikal omurganın stabilizasyonunu, dinlenmeyi ve ilaç tedavisini içerir.  Konservatif tedavi vakaların yaklaşık %62'sinde başarılı olur, düzelme olmazsa cerrahi tedavi önerilir.  Atlantoaksiyal eklemi stabilize etmeyi amaçlayan çeşitli cerrahi yöntemler vardır.  Cerrahi tedavi vakaların yaklaşık %60-90'ında başarılıdır